прагультаява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагультаю́ю прагультаю́ем
2-я ас. прагультаю́еш прагультаю́еце
3-я ас. прагультаю́е прагультаю́юць
Прошлы час
м. прагультаява́ў прагультаява́лі
ж. прагультаява́ла
н. прагультаява́ла
Загадны лад
2-я ас. прагультаю́й прагультаю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагультаява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)