прагруката́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагрукачу́ прагруко́чам
2-я ас. прагруко́чаш прагруко́чаце
3-я ас. прагруко́ча прагруко́чуць
Прошлы час
м. прагруката́ў прагруката́лі
ж. прагруката́ла
н. прагруката́ла
Загадны лад
2-я ас. прагрукачы́ прагрукачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагруката́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)