праграфі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праграфлю́ праграфі́м
2-я ас. праграфі́ш праграфіце́
3-я ас. праграфі́ць праграфя́ць
Прошлы час
м. праграфі́ў праграфі́лі
ж. праграфі́ла
н. праграфі́ла
Загадны лад
2-я ас. праграфі́ праграфі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час праграфі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)