праго́нныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| праго́нныя | |
| праго́нных | |
| праго́нным | |
| праго́нныя | |
| праго́ннымі | |
| праго́нных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)