прагняві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагняўлю́ прагне́вім
2-я ас. прагне́віш прагне́віце
3-я ас. прагне́віць прагне́вяць
Прошлы час
м. прагняві́ў прагняві́лі
ж. прагняві́ла
н. прагняві́ла
Загадны лад
2-я ас. прагняві́ прагняві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагняві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)