прагасці́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагашчу́ праго́сцім
2-я ас. праго́сціш праго́сціце
3-я ас. праго́сціць праго́сцяць
Прошлы час
м. прагасці́ў прагасці́лі
ж. прагасці́ла
н. прагасці́ла
Загадны лад
2-я ас. прагасці́ прагасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)