прагарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагару́ прагары́м
2-я ас. прагары́ш прагарыце́
3-я ас. прагары́ць прагара́ць
Прошлы час
м. прагарэ́ў прагарэ́лі
ж. прагарэ́ла
н. прагарэ́ла
Загадны лад
2-я ас. прагары́ прагары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагарэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)