прагарта́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагарта́ю прагарта́ем
2-я ас. прагарта́еш прагарта́еце
3-я ас. прагарта́е прагарта́юць
Прошлы час
м. прагарта́ў прагарта́лі
ж. прагарта́ла
н. прагарта́ла
Загадны лад
2-я ас. прагарта́й прагарта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагарта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)