прагарну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагарну́ праго́рнем
2-я ас. праго́рнеш праго́рнеце
3-я ас. праго́рне праго́рнуць
Прошлы час
м. прагарну́ў прагарну́лі
ж. прагарну́ла
н. прагарну́ла
Загадны лад
2-я ас. прагарні́ прагарні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагарну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)