прагарла́ць
‘выкрыкнуць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прагарла́ю | прагарла́ем | |
| прагарла́еш | прагарла́еце | |
| прагарла́е | прагарла́юць | |
| Прошлы час | ||
| прагарла́ў | прагарла́лі | |
| прагарла́ла | ||
| прагарла́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прагарла́й | прагарла́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прагарла́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)