прагарка́вець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прагарка́вее прагарка́веюць
Прошлы час
м. прагарка́веў прагарка́велі
ж. прагарка́вела
н. прагарка́вела
Дзеепрыслоўе
прош. час прагарка́веўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)