прагарбе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагарбе́ю прагарбе́ем
2-я ас. прагарбе́еш прагарбе́еце
3-я ас. прагарбе́е прагарбе́юць
Прошлы час
м. прагарбе́ў прагарбе́лі
ж. прагарбе́ла
н. прагарбе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прагарбе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)