прагамзі́ць

‘прагнусіць, прагугнявіць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагамжу́ прагамзі́м
2-я ас. прагамзі́ш прагамзіце́
3-я ас. прагамзі́ць прагамзя́ць
Прошлы час
м. прагамзі́ў прагамзі́лі
ж. прагамзі́ла
н. прагамзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прагамзі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)