прагамза́ць

‘прагнусіць, прагугнявіць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагамза́ю прагамза́ем
2-я ас. прагамза́еш прагамза́еце
3-я ас. прагамза́е прагамза́юць
Прошлы час
м. прагамза́ў прагамза́лі
ж. прагамза́ла
н. прагамза́ла
Загадны лад
2-я ас. прагамза́й прагамза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагамза́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)