праві́цельніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праві́цельніца праві́цельніцы
Р. праві́цельніцы праві́цельніц
Д. праві́цельніцы праві́цельніцам
В. праві́цельніцу праві́цельніц
Т. праві́цельніцай
праві́цельніцаю		 праві́цельніцамі
М. праві́цельніцы праві́цельніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)