праві́целька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| праві́целька | праві́целькі | |
| праві́целькі | праві́целек | |
| праві́цельцы | праві́целькам | |
| праві́цельку | праві́целек | |
| праві́целькай праві́целькаю |
праві́целькамі | |
| праві́цельцы | праві́цельках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)