праві́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| праві́цель | праві́целі | |
| праві́целя | праві́целяў | |
| праві́целю | праві́целям | |
| праві́целя | праві́целяў | |
| праві́целем | праві́целямі | |
| праві́целю | праві́целях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)