праві́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| праві́ца | праві́цы | |
| праві́цы | праві́ц | |
| праві́цы | праві́цам | |
| праві́цу | праві́цы | |
| праві́цай праві́цаю |
праві́цамі | |
| праві́цы | праві́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)