правінці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. правінчу́ праві́нцім
2-я ас. праві́нціш праві́нціце
3-я ас. праві́нціць праві́нцяць
Прошлы час
м. правінці́ў правінці́лі
ж. правінці́ла
н. правінці́ла
Загадны лад
2-я ас. правінці́ правінці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час правінці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)