праві́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праві́нніца праві́нніцы
Р. праві́нніцы праві́нніц
Д. праві́нніцы праві́нніцам
В. праві́нніцу праві́нніц
Т. праві́нніцай
праві́нніцаю		 праві́нніцамі
М. праві́нніцы праві́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)