праві́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| праві́ннік | праві́ннікі | |
| праві́нніка | праві́ннікаў | |
| праві́нніку | праві́ннікам | |
| праві́нніка | праві́ннікаў | |
| праві́ннікам | праві́ннікамі | |
| праві́нніку | праві́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)