праві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| праві́на | праві́ны | |
| праві́ны | праві́н | |
| праві́не | праві́нам | |
| праві́ну | праві́ны | |
| праві́най праві́наю |
праві́намі | |
| праві́не | праві́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)