правурката́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. правуркачу́ правурко́чам
2-я ас. правурко́чаш правурко́чаце
3-я ас. правурко́ча правурко́чуць
Прошлы час
м. правурката́ў правурката́лі
ж. правурката́ла
н. правурката́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час правурката́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)