правапаруша́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. правапаруша́льніца правапаруша́льніцы
Р. правапаруша́льніцы правапаруша́льніц
Д. правапаруша́льніцы правапаруша́льніцам
В. правапаруша́льніцу правапаруша́льніц
Т. правапаруша́льніцай
правапаруша́льніцаю		 правапаруша́льніцамі
М. правапаруша́льніцы правапаруша́льніцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)