правапаруша́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
правапаруша́льнік | правапаруша́льнікі | |
правапаруша́льніка | правапаруша́льнікаў | |
правапаруша́льніку | правапаруша́льнікам | |
правапаруша́льніка | правапаруша́льнікаў | |
правапаруша́льнікам | правапаруша́льнікамі | |
правапаруша́льніку | правапаруша́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)