прабудзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прабуджу́ прабу́дзім
2-я ас. прабу́дзіш прабу́дзіце
3-я ас. прабу́дзіць прабу́дзяць
Прошлы час
м. прабудзі́ў прабудзі́лі
ж. прабудзі́ла
н. прабудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. прабудзі́ прабудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прабудзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)