прабрукава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прабруку́ю прабруку́ем
2-я ас. прабруку́еш прабруку́еце
3-я ас. прабруку́е прабруку́юць
Прошлы час
м. прабрукава́ў прабрукава́лі
ж. прабрукава́ла
н. прабрукава́ла
Загадны лад
2-я ас. прабруку́й прабруку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прабрукава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)