прабраха́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прабрэ́ша прабрэ́шуць
Прошлы час
м. прабраха́ў прабраха́лі
ж. прабраха́ла
н. прабраха́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прабраха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)