прабо́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прабо́йнік | прабо́йнікі | |
| прабо́йніка | прабо́йнікаў | |
| прабо́йніку | прабо́йнікам | |
| прабо́йнік | прабо́йнікі | |
| прабо́йнікам | прабо́йнікамі | |
| прабо́йніку | прабо́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)