праа́хкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праа́хкаю праа́хкаем
2-я ас. праа́хкаеш праа́хкаеце
3-я ас. праа́хкае праа́хкаюць
Прошлы час
м. праа́хкаў праа́хкалі
ж. праа́хкала
н. праа́хкала
Дзеепрыслоўе
прош. час праа́хкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)