праасвяшчэ́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
праасвяшчэ́нства | |
праасвяшчэ́нства | |
праасвяшчэ́нству | |
праасвяшчэ́нства | |
праасвяшчэ́нствам | |
праасвяшчэ́нстве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)