праасвяшчэ́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праасвяшчэ́нны праасвяшчэ́нная праасвяшчэ́ннае праасвяшчэ́нныя
Р. праасвяшчэ́ннага праасвяшчэ́ннай
праасвяшчэ́ннае		 праасвяшчэ́ннага праасвяшчэ́нных
Д. праасвяшчэ́ннаму праасвяшчэ́ннай праасвяшчэ́ннаму праасвяшчэ́нным
В. праасвяшчэ́нны (неадуш.)
праасвяшчэ́ннага (адуш.)		 праасвяшчэ́нную праасвяшчэ́ннае праасвяшчэ́нныя (неадуш.)
праасвяшчэ́нных (адуш.)
Т. праасвяшчэ́нным праасвяшчэ́ннай
праасвяшчэ́ннаю		 праасвяшчэ́нным праасвяшчэ́ннымі
М. праасвяшчэ́нным праасвяшчэ́ннай праасвяшчэ́нным праасвяшчэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)