праарфо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
праарфо́ўванне | |
праарфо́ўвання | |
праарфо́ўванню | |
праарфо́ўванне | |
праарфо́ўваннем | |
праарфо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)