праарфо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праарфо́ўванне | |
| праарфо́ўвання | |
| праарфо́ўванню | |
| праарфо́ўванне | |
| праарфо́ўваннем | |
| праарфо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)