праарфава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праарфу́ю праарфу́ем
2-я ас. праарфу́еш праарфу́еце
3-я ас. праарфу́е праарфу́юць
Прошлы час
м. праарфава́ў праарфава́лі
ж. праарфава́ла
н. праарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. праарфу́й праарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час праарфава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)