праарфава́ны
прыметнік, адносны
| праарфава́ны | праарфава́ная | праарфава́нае | праарфава́ныя | |
| праарфава́нага | праарфава́най праарфава́нае |
праарфава́нага | праарфава́ных | |
| праарфава́наму | праарфава́най | праарфава́наму | праарфава́ным | |
| праарфава́ны ( праарфава́нага ( |
праарфава́ную | праарфава́нае | праарфава́ныя ( праарфава́ных ( |
|
| праарфава́ным | праарфава́най праарфава́наю |
праарфава́ным | праарфава́нымі | |
| праарфава́ным | праарфава́най | праарфава́ным | праарфава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)