праартыкулява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
праартыкулява́ны | праартыкулява́ная | праартыкулява́нае | праартыкулява́ныя | |
праартыкулява́нага | праартыкулява́най праартыкулява́нае |
праартыкулява́нага | праартыкулява́ных | |
праартыкулява́наму | праартыкулява́най | праартыкулява́наму | праартыкулява́ным | |
праартыкулява́ны ( праартыкулява́нага ( |
праартыкулява́ную | праартыкулява́нае | праартыкулява́ныя ( праартыкулява́ных ( |
|
праартыкулява́ным | праартыкулява́най праартыкулява́наю |
праартыкулява́ным | праартыкулява́нымі | |
праартыкулява́ным | праартыкулява́най | праартыкулява́ным | праартыкулява́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)