праара́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праару́ прааро́м
2-я ас. праарэ́ш праараце́
3-я ас. праарэ́ праару́ць
Прошлы час
м. праара́ў праара́лі
ж. праара́ла
н. праара́ла
Загадны лад
2-я ас. праары́ праары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час праара́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)