поўнаўла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. поўнаўла́дны поўнаўла́дная поўнаўла́днае поўнаўла́дныя
Р. поўнаўла́днага поўнаўла́днай
поўнаўла́днае		 поўнаўла́днага поўнаўла́дных
Д. поўнаўла́днаму поўнаўла́днай поўнаўла́днаму поўнаўла́дным
В. поўнаўла́дны (неадуш.)
поўнаўла́днага (адуш.)		 поўнаўла́дную поўнаўла́днае поўнаўла́дныя (неадуш.)
поўнаўла́дных (адуш.)
Т. поўнаўла́дным поўнаўла́днай
поўнаўла́днаю		 поўнаўла́дным поўнаўла́днымі
М. поўнаўла́дным поўнаўла́днай поўнаўла́дным поўнаўла́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)