поўнапаваро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. поўнапаваро́тны поўнапаваро́тная поўнапаваро́тнае поўнапаваро́тныя
Р. поўнапаваро́тнага поўнапаваро́тнай
поўнапаваро́тнае		 поўнапаваро́тнага поўнапаваро́тных
Д. поўнапаваро́тнаму поўнапаваро́тнай поўнапаваро́тнаму поўнапаваро́тным
В. поўнапаваро́тны (неадуш.)
поўнапаваро́тнага (адуш.)		 поўнапаваро́тную поўнапаваро́тнае поўнапаваро́тныя (неадуш.)
поўнапаваро́тных (адуш.)
Т. поўнапаваро́тным поўнапаваро́тнай
поўнапаваро́тнаю		 поўнапаваро́тным поўнапаваро́тнымі
М. поўнапаваро́тным поўнапаваро́тнай поўнапаваро́тным поўнапаваро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)