по́хмарка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| по́хмарка | по́хмаркі | |
| по́хмаркі | по́хмарак | |
| по́хмарцы | по́хмаркам | |
| по́хмарку | по́хмаркі | |
| по́хмаркай по́хмаркаю |
по́хмаркамі | |
| по́хмарцы | по́хмарках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)