по́снічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. по́снічаю по́снічаем
2-я ас. по́снічаеш по́снічаеце
3-я ас. по́снічае по́снічаюць
Прошлы час
м. по́снічаў по́снічалі
ж. по́снічала
н. по́снічала
Загадны лад
2-я ас. по́снічай по́снічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час по́снічаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)