по́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́сны по́сная по́снае по́сныя
Р. по́снага по́снай
по́снае		 по́снага по́сных
Д. по́снаму по́снай по́снаму по́сным
В. по́сны (неадуш.)
по́снага (адуш.)		 по́сную по́снае по́сныя (неадуш.)
по́сных (адуш.)
Т. по́сным по́снай
по́снаю		 по́сным по́снымі
М. по́сным по́снай по́сным по́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)