по́слух
‘паслушэнства; абавязак, ускладзены на манаха; чутка, пагалоска’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| по́слух | |
| по́слуху | |
| по́слуху | |
| по́слух | |
| по́слухам | |
| по́слуху |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)