по́слух

‘паслушэнства; абавязак, ускладзены на манаха; чутка, пагалоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́слух
Р. по́слуху
Д. по́слуху
В. по́слух
Т. по́слухам
М. по́слуху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)