по́руб
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
по́руб | по́рубы | |
по́руба | по́рубаў | |
по́рубу | по́рубам | |
по́руб | по́рубы | |
по́рубам | по́рубамі | |
по́рубе | по́рубах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)