поліізабутыле́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. поліізабутыле́н поліізабутыле́ны
Р. поліізабутыле́ну поліізабутыле́наў
Д. поліізабутыле́ну поліізабутыле́нам
В. поліізабутыле́н поліізабутыле́ны
Т. поліізабутыле́нам поліізабутыле́намі
М. поліізабутыле́не поліізабутыле́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)