полісінтэты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. полісінтэты́чны полісінтэты́чная полісінтэты́чнае полісінтэты́чныя
Р. полісінтэты́чнага полісінтэты́чнай
полісінтэты́чнае		 полісінтэты́чнага полісінтэты́чных
Д. полісінтэты́чнаму полісінтэты́чнай полісінтэты́чнаму полісінтэты́чным
В. полісінтэты́чны (неадуш.)
полісінтэты́чнага (адуш.)		 полісінтэты́чную полісінтэты́чнае полісінтэты́чныя (неадуш.)
полісінтэты́чных (адуш.)
Т. полісінтэты́чным полісінтэты́чнай
полісінтэты́чнаю		 полісінтэты́чным полісінтэты́чнымі
М. полісінтэты́чным полісінтэты́чнай полісінтэты́чным полісінтэты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)