полінаркама́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
полінаркама́н | полінаркама́ны | |
полінаркама́на | полінаркама́наў | |
полінаркама́ну | полінаркама́нам | |
полінаркама́на | полінаркама́наў | |
полінаркама́нам | полінаркама́намі | |
полінаркама́не | полінаркама́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)