полакіуры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. полакіуры́я
Р. полакіуры́і
Д. полакіуры́і
В. полакіуры́ю
Т. полакіуры́яй
полакіуры́яю
М. полакіуры́і

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)