по́куць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. по́куць по́куці
Р. по́куці по́куцей
по́куцяў
Д. по́куці по́куцям
В. по́куць по́куці
Т. по́куццю по́куцямі
М. по́куці по́куцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)