по́жынка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| по́жынка | по́жынкі | |
| по́жынкі | по́жынак | |
| по́жынцы | по́жынкам | |
| по́жынку | по́жынкі | |
| по́жынкай по́жынкаю |
по́жынкамі | |
| по́жынцы | по́жынках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)